ΒΑΘΜΟΘΗΡΑΣ

Κατ' αρχάς, για να το ξεκαθαρίσω αυτό, κανένα γραπτό στο μάθημα της Έκθεσης - αλλά πιστεύω και γενικότερα - δε γίνεται να δημιουργηθεί χωρίς σχεδιάγραμμα. Όμως σ' αυτό το blog κανένα "γραπτό" δεν έτυχε προετοιμασίας. Ανακόλουθος, βέβαια, αλλά εδώ δε γίνεται λόγος για εξέταση των γραπτών.
Θα ήθελα, λοιπόν, να τιμήσω με τη συγκεκριμένη ανάρτηση, μια μαθήτρια, η οποία, αν και σε "προχωρημένη" ηλικία για τις πανελλήνιες, αποφάσισε να κυνηγήσει το όνειρό της. Ένα χρόνο πριν, λοιπόν, όταν συναντηθήκαμε για πρώτη φορά, κατάλαβα τους φόβους της για το αν θα μπορούσε να τα καταφέρει, επειδή είχε μεσολαβήσει ένα μεγάλο διάστημα. Με συμπαραστάτη και βοηθό το σύζυγό της και, κυρίως και πάνω απ' όλα, με τη δουλειά της και την αξία της, κατάφερε να πετύχει το στόχο της έστω και καθυστερημένα. Η βαθμοθηρία στη συγκεκριμένη περίπτωση - για να εξηγήσω και τον τίτλο της ανάρτησης - μοιάζει με την πραγμάτωση ενός ανεκπλήρωτου ονείρου. Και είναι λίγοι πλέον οι άνθρωποι και ακόμα λιγότεροι οι μαθητές που όχι μόνο έχουν όνειρα, αλλά και τα κυνηγούν. Γι' αυτό, άλλωστε, και η ειδική μνεία.
Συγχαρητήρια, επομένως, και μέσα απ' αυτό το ιστολόγιο. Καλή συνέχεια!