ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ DELIVERY

Δεν υπάρχει επαγγελματίας, ο οποίος δεν αντιμετωπίζει κάποια μικρά ή μεγάλα προβλήματα - θέματα κατά τη διάρκεια άσκησης του επαγγέλματός του. Βέβαια το επάγγελμα των καθηγητών φροντιστηρίων διαθέτει ένα συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι ακόμη και των καθηγητών των σχολικών μονάδων. Η άνεση, η επικοινωνία, η ανταλλαγή απόψεων με παιδιά εφηβικής ηλικίας δεν επιτρέπει τον εφησυχασμό, την πνευματική στασιμότητα ούτε όμως και την ανωριμότητα. Γνωρίζω σαφώς ότι η εργασία που επιτελούμε δεν είναι άλλη από την εξυπηρέτηση της βαθμοθηρίας, αλλά ακόμη κι αυτή αφήνει χώρο και για τα υπόλοιπα.

Από την άλλη τα εργασιακά θέματα που ενυπάρχουν ή προκύπτουν στην άσκηση του επαγγέλματος του καθηγητή - delivery είναι ποικίλα και καμιά φορά πολύπλοκα. Τούτο οφείλεται στο γεγονός ότι ασχολούμαστε με ανθρώπους - διευθυντές φροντιστηρίων, συναδέλφους, μαθητές - οι οποίοι σε κάθε περίπτωση περιμένουν και μια διαφορετική εκτίμηση των καταστάσεων και γενικότερα μια διαφορετική συμπεριφορά. Γι' αυτό σήμερα θ' αναφερθώ στα δικά μας θέματα και έμμεσα και στις δικές μας απαιτήσεις.

Κατ' αρχάς - και για να εξηγήσω και τον όρο delivery - λίγοι είναι οι καθηγητές φροντιστηρίων που απολαμβάνουν την παραμονή στον ίδιο χώρο για μία έστω ολόκληρη ημέρα. Τούτο έχει ως αποτέλεσμα τις πολύωρες μετακινήσεις, την έκθεση του εαυτού μας σε μεγαλύτερες πιθανότητες ατυχημάτων και φυσικά τη δυσκολία προσαρμογής σε συνεχώς μεταβαλλόμενα περιβάλλοντα. Αναγνωρίζω ότι δεν αποτελούν τα χαρακτηριστικά αυτά μοναδικά για το επάγγελμά μας, αλλά αυτά απασχολούν εμένα και πολλούς άλλους συναδέλφους, όταν για να εξυπηρετηθούν και για να εξυπηρετήσουν βρίσκονται μπροστά στο δίλημμα "αυτοκίνητο-μοτοσυκλέτα" και ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Εξίσου σημαντικά είναι και τα οικονομικά-ασφαλιστικά θέματα. Απ' αυτά άλλωστε εξαρτάται το επίπεδο διαβίωσης, η δημιουργία οικογένειας, τα επίπεδα άγχους και γενικότερα ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μας. Έτσι για παράδειγμα ελάχιστοι είναι οι συνάδελφοι που πληρώνονται σύμφωνα με τα όσα ορίζουν οι συλλογικές συμβάσεις ή τα χρόνια εργασίας τους και η εκπαίδευσή τους. Στον ασφαλιστικό δε τομέα λίγοι πρέπει να απολαμβάνουν μια σιγουριά για το μέλλον τους (σύνταξη) ή το παρόν τους (ιατροφαρμακευτική περίθαλψη).

Πιο συγκεκριμένα για τη δική μου την ειδικότητα (Έκθεση και Ιστορία) τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο δύσκολα. Τούτο οφείλεται στο γεγονός ότι η παραλαβή γραπτών από τους μαθητές σε εβδομαδιαία βάση δημιουργεί μία μεγαλύτερη πίεση χρόνου στο ήδη ασφυκτικό πρόγραμμα. Βέβαια, χρήζει αναφοράς και η δημιουργία των απαραίτητων για το μάθημα σημειώσεων. Το εύρος της θεματολογίας και η ανάγκη πολυπρισματικής θέασής τους μας ωθεί ουσιαστικά και κάθε χρόνο στα όριά μας. Από την άλλη, ούτε λόγος να γίνεται για την εκτίμηση – σε ηθικό, ψυχολογικό αλλά και υλικό επίπεδο – του χρόνου που απαιτείται για τις δύο αυτές ενέργειες.

Σε κάθε περίπτωση, το κέρδος του καθηγητή – delivery δεν αποτιμάται ούτε σε ευρώ, ούτε σε κύρος και φυσικά ούτε σε ανέλιξη. Η ανταλλαγή συναισθημάτων και ενέργειας, η έστω και στο ελάχιστο γνώση από μέρους μας ότι συμμετείχαμε καθ’ οιονδήποτε τρόπο στην εξέλιξη της προσωπικότητας των μαθητών αποτελούν τα στοιχεία που δίνουν δύναμη σ’ όλους εμάς να συνεχίζουμε και να αποδίδουμε.